Βιογραφικό - Γεώργιος Πηρούνιας
Έχει γεννηθεί στην Λακωνία είναι έγγαμος και έχει δύο παιδιά. Αποστρατεύτηκε το 1990 από την Πολεμική Αεροπορία στην οποία υπηρέτησε ως Τεχνικός προερχόμενος από την Σχολή ΣΤΥΑ.
Έχει εργασθεί ως Τεχνικός Διευθυντής σε εταιρείες με αντικείμενο το περιβάλλον και από το 1998 δραστηριοποιείται σε δικές του εταιρείες με αντικείμενο την διαχείριση Νοσοκομειακών αποβλήτων και τον Τουρισμό.
Είναι αυτοδίδακτος ζωγράφος με πλήθος ατομικών εκθέσεων, τα έσοδα των οποίων προορίζονται πάντα για φιλανθρωπικούς σκοπούς
Τα Θέματα που κυρίως παρουσιάζει στα έργα του είναι :
- Συμβολικές συνθέσεις με ηθικοκοινωνικούς προβληματισμούς.
- Θέματα που προβάλουν τους κινδύνους από την υποβάθμιση του περιβάλλοντος.
- Θέματα για τα παιδιά που δεν έχουν την τύχη ν’ απολαμβάνουν τα δεδομένα αγαθά που προσφέρουμε σήμερα στα δικά μας παιδιά.
- Προβολή της Ελλάδας του σήμερα και της ιστορίας της
Το βιβλίο «Χρώματα στο Ελληνικό φώς» το οποίο είναι ένα βιογραφικό λεξικό σύγχρονων Ελλήνων ζωγράφων αναφέρει: «ο ζωγράφος στα έργα του αποδίδει μέσα από ένα τολμηρό νατουραλισμό προσωπογραφίες και συνθέσεις οι οποίες τονίζουν ηθικοκοινωνικούς προβληματισμούς με συμβολική γραφή».
Η Μάχη της Βέργας
Ιστορικό
Η Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Αεροπορίας (ΣΜΥΑ) ιδρύθηκε το 2016 και προέρχεται από την ενοποίηση των Σχολών Υπαξιωματικών ΣΤΥΑ, ΣΥΔ και ΣΙΡ της Πολεμικής Αεροπορίας.
Το έργο
Στο έργο κάθε παράσταση και φιγούρα απεικονίζουν μια ή και περισσότερες ειδικότητες. Με έναρξη από την κάτω αριστερή φιγούρα και προς τα δεξιά παρουσιάζονται όλες οι ειδικότητες της ΣΜΥΑ : Επιχειρησιακής υποστήριξης, Αμύνης Αεροδρομίων – Πληροφοριών - Μηχανικοί Μεταφορικών Μέσων – Πληροφορικής , Στρατολόγων, Ταμιακών – Συντηρητές Αεροπορικών Εγκαταστάσεων – Τηλεπικοινωνιών, Ηλεκτρονικών, Ηλεκτρολόγων – Γενικών Οπλουργών – Μετεωρολόγων – Ραδιοναυτίλων – Ελεγκτές Αναχαίτησης – Μηχανοσυνθετών – Γενικών Υλικονόμων
ΣΜΥΑ : Η εγγύηση για
την επιτυχία κάθε αποστολής (50 X 70cm)
Γεώργιος Πηρούνιας
 |
| Λίγα Λόγια για το Έργο Οι Ντρέδες στην πρώτη μάχη του Αγώνα 27/3/1821 Στο έργο γίνεται προσπάθεια αναπαράστασης της μάχης την στιγμή που οι Ντρέδες αφού καθήλωσαν τους Τούρκους, στην συνέχεια επιτέθηκαν και τους έστρεψαν σε φυγή με μπροστάρηδες τους διακριθέντες στην μάχη Α. Γρηγοριάδη, Ι. Μέλιο, Α. Παπατσώρη, Μ.Αναστασόπουλο και τον Σημαιοφόρο Η. Γαλανόπουλο που κρατούσε την σημαία της επανάστασης. Ο Α. Γρηγοριάδης περιγράφει την τοποθεσία της Μάχης και αναφέρει «…Η σύγκρουση έγινε στο στενό πέρασμα ανάμεσα στην Αγορελίτσα, τον Πύργο και την Λιγουδίστα στην Πλαγιά πάνω από το παλιό γεφύρι της Μαυρόπετρας…». |
«Αφού τελείωσε ο ζωγράφος από τα κάδρα, τότε έστρωσα ένα μέρος του περιβολιού μου με πετραδάκια της θάλασσας άσπρα και μαύρα. Ζωγράφισα πρώτα έναν κύκλο και γύρα ήταν λόνχες. Αυτός ο κύκλος ήταν η πατρίδα, οπού 'ταν τρογυρισμένη με τις λόνχες της τυραγνίας τόσους αιώνες. Παρακάτου είναι ένα σκυλί ζωγραφισμένο· είναι ο πιστός ο Έλληνας, οπού φύλαγε την λευτεριά της πατρίδας του τόσους αιώνες νηστικός και γυμνός εις τα χιόνια, σαν εκείνο το καλό σκυλί οπού φυλάγει τα πρόβατα από το λύκο. Παρακάτου είναι δυο τραγόπουλα και πολεμούν· έτζι μάθαν την πολεμική και οι Έλληνες να λευτερώσουν την πατρίδα τους. Παρακάτου είναι μια αλαφίνα, βυζαίνει τ' αλαφάκι της· όταν έχωμεν ομόνοια, έτζι μας βυζαίνει κ' εμάς η πατρίδα μας. Παρακάτου είναι ένα τρανό λιοντάρι και το τρώγει ένα λυκόπουλο· με την δύναμιν του Θεού έτζι φάγαμεν τον Τούρκο. Παρακάτου είναι ένα δέντρο φορτωμένο καρπόν κ' έχει ένα σακκουλάκι ένας δυστυχής Έλληνας οπού πολεμάγει να μαζώξη τον καρπόν των αγώνων του και τον χτυπούνε οι κακές αβδέλλες. Τους λέγει ο Έλληνας· "Φευγάτε από τον καρπόν του δέντρου μου· μου το τρογυρίσατε -θα σας τζακίσω τα πόδια". Παρακάτου είναι ένας άλλος Έλληνας γενναίος, καλά αρματωμένος· φυλάγει βάρδια δια την λευτεριά της πατρίδας του, οπού λευτέρωσε με το αίμα του, να μην τολμήση να την πειράξη κανένας. Παρακάτου είναι ένα τρανό λιοντάρι κ' έχει τα νύχια του ρίξη εις τον δυστυχή απάνου-'σ έναν Έλληνα και θα τον ξεκλούσε. Προσκαλέστη τον Θεόν και με την λόνχη του ο Έλληνας το σκότωσε. Παρακάτου είναι οι κολώνες του Ολυμπίου Διός και η Πόρτα και το σύβολο η κουκουβάγια. Παρακάτου είναι ένας χορός οπού γένεται· ένας με σκουτιά φράγκικα χορεύει μ' έναν Έλληνα... Ο φραγκοφορεμένος θέλει τον δικό-του χορό, ο Έλληνας τον δικό-του και θα μαλλώσουνε ογλήγορα, ότι δεν μπορεί να μάθη ένας του άλλου το χορό. Παρακάτου είναι ο Ελληνικός και των Τούρκων ο πόλεμος και βλέπεις πεζούρα και καβαλλαρία και πλήθος σκοτωμένους. Παρακάτου είναι οι Έλληνες οι αγωνισταί, οπού πολεμούσαν δια την λευτεριά της πατρίδας, καταπληγωμένοι· είναι και βόδια ζωγραφισμένα, κάρρα, οπού κουβαλούν πέτρες, φουσκιές· και φκειάνουν οι αγωνισταί των νέων αφεντάδων τα σπίτια και τα υποστατικά.»
Η Γράνα είχε μήκος 700 μέτρα, πλάτος περίπου 2 μέτρα και βάθος 1 μέτρο και βρισκόταν στην θέση Μύτικα.
Οι Τούρκοι την 9η προς 10η Αυγούστου, την νύχτα με δύναμη που ξεπερνούσε τους 5.000 άνδρες αποτελούμενη από ιππείς, πεζούς και εκατοντάδες ζώα φορτηγά βγήκαν από την Τριπολιτσά προς εξεύρεση τροφών.
Στην επιστροφή τους βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους Έλληνες που είχαν ταμπουρωθεί στην «Γράνα». Στην αρχή πέρασαν 300 Τούρκοι ιππείς όμως περίπου 1000 ιππείς μαζί με τον κεχαγιάμπεη Μουσταφά παρέμειναν στην άλλη πλευρά με αποτέλεσμα οι Έλληνες να βρεθούν μεταξύ δύο πυρών.
Ο Κολοκοτρώνης τότε φώναξε στους άνδρες του το σύνθημα «κώλο με κώλο» δηλαδή να πολεμήσουν ο ένας ακουμπώντας την πλάτη του άλλου προκειμένου να αντιμετωπίσουν ταυτόχρονα και τις δύο απειλές. Οι Έλληνες κατατρόπωσαν τους Τούρκους αναγκάζοντας να παραμείνουν μέσα στην πολιορκημένη Τριπολιτσά και σύμφωνα με τον Κολοκοτρώνη «Οι Τούρκοι πλέον δεν βγήκαν από τα τείχη της Τριπολιτσάς ήταν η ύστερη τους φορά». Η μάχη της Γράνας ήταν ο πρόδρομος για την άλωση της Τριπολιτσάς.
ΕΚΘΕΣΕΙΣ
Εκθεση Ζωγραφικής στο Πολεμικο Μουσείο Αθηνων με θέμα "όταν σκέπτομαι την Ελλάδα"
Έκθεση Ζωγραφικής στο MaLou Art Consulting & Gallery με θέμα "EMMONH"
Έκθεση Ζωγραφικής στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με θέμα "Περιβάλλον και Άνθρωπος"
Έκθεση Ζωγραφικής στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με θέμα "Στα παιδιά της σκιάς"
